دخترا به خودتون ننازین.....

خرم ارایش کنه خوشگل میشه.......

این روزها در سرزمینی زندگی میکنم که در آن

دختران هرزه شده اند!

و پسران هرزه پرست.

من امروز ایستاده ام!

و برای ایستادنم

هزاران بار افتاده ام .

چه کسی میگوید که گرانی اینجاست؟

دوره ارزانی است!

شرافت ارزان!

تن عریان ارزان !

و دروغ از همه چیز ارزانتر

تن مرد و نامرد‌ یکیست،

روزگار باید بگذرد تا بدانیم

مرد کیست...

راهی جزسقوط ندارد

برگ های پاییزی

وقتی میداند درخت

عشق برگ تازه ای

در سر دارد ...........!!!

سلامتی کسی که عاشق دریابود,اماقایق نداشت...!

به سلامتی کسی که دلباخته سفربود,اماهمسفرنداشت...!

به سلامتی کسی که زجرکشید,اما ضبحه نزد...!

به سلامتی کسی که زخم داشت,اماناله ای نکرد...!

به سلامتی کسی که نفس می کشید,اما هم نفس نداشت..!

به سلامتی کسی که خندید,اماغمش راکسی نفهمید..!

خودرا نرنجان آنکه بودنت راقدرندانست...

لایق حضور در فکرت هم نیست...!!!!!!!!!!!

خدایا او که درتنهاترین تنهایی ام

تنهای تنهایم گذاشت

درتنهاترین تنهایی اش تنهای تنهایش نگذار....!!!

هی رفیق..زیادی خوبی نکن!!انسان است...فراموش کاراست..ازتنهایی اش که دربیایدنهاییت

رادورمیزند...!پشت

میکندبه تو وگذشته اش!!حتی روزی میرسد که به تومیگوید،شما؟؟؟؟!!!

چقددنیاتلخه...موافقین؟؟!!

هرجادلت شکست خودت شکسته هاشوجمع کن...

تاهرکسی منت دست زخمیشو به رخت نکشه..

خیلی وقت است فراموش کرده ام...

کدامیک راسخت ترمیکشم...

رنج!

انتظار!

یانفس را...!!

یادت عادت است

همین روزها ترک میکنم

مثل سیگار که ماهاست نخ آخریست که روشن میکنم
.

.

.

.

.

سیگار میسوزه، کم میشه ولی تکرار میشه

من میسوزم، کم میشم ولی دیگر تکرار نمیشم
.

.

.

.

.

به همان اندازه که دود سیگارم از من دورتر می شود

یاد تو به من نزدیکتر می شود…
.

.

.

.

.

بقال گفت سیگار گران شده، ترک نمیکنی؟

با خودم گفتم کاش بدانی چقدر گران تمام شد تا سیگاری شدم…
.

.

.

.

.

میدانم اگر روزی دیگر سیگار هم نکشم

از آدمای روزگارم درد میکشم
.

.

.

.

.

تلخ ترین قصه دنیاست

صبح تا شب بخندی اما شب تا صبح تنهایی سیگار بکشی

.

.

.

.

.

به چه آسانی ترکم کردی

و من به چه آسانی سال هاست که در ترک همین پک آخرم
.

.

.

.

.

می کِشد، می کِشی، می کِشم

او ناز تو را

تو عشق او را

و من…

فندکم کجاست؟
.

.

.

.

.

سیگار امروز هم

به علامت همدری با من خیال خاموش شدن ندارد

همچنان می سوزد!
.

.

.

.

.

ﺩﻳﮕﺮ ﺗﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺳﻴﮕﺎﺭﻡ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﻧﻤﯽ ﺭﻳﺰﻡ

ﺷﺎﻳﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﺷﻢ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻫﻤﻴﻦ ﻫﺎ ﺑﻔﻬﻤﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭستت ﺩﺍﺷﺘﻢ!
.

.

.

.

.

اوضاع حالم چطوره دکتر؟

دکتر: همراهت کسی هست؟

آره تو جیبم؛ سیگار و فندکم…
.

.

.

.

.

عادت ندارم سیگارم را با آتش دیگران روشن کنم!

دلم با آتش دیگران سوخت برایم کافی بود
.

.

.

.

.

حالا که هستی کام می گیرم از عمق “بودنت”

و دود می کنم همه فاصله ها را با یک پک عمیق از “داشتنت”
.

.

.

.

.

بیخود از این شهر به آن شهر نکن

تو همین جایی، داخل همین پاکت، لابه لای همین چند نخ سیگار

من باید تو را دود کنم که نمی کنم
.

.

.

.

.
نخی سیگار مانده برایم

برای همه دلتنگی هایم

من و شب و تنهایی و سیگار

کوله بار غم و تکیه بر دیوار

پک اول به حرمت دلم

پک بعدی به حرمت دلت

به حرمت دلم که بی صدا شکست

به حرمت دلت که باور نکرد و رفت
.

.

.

.

.

عشق من

این بار که از کنار من گذشتی واژه ای تلخ بگو

تا با آن سیگاری روشن کنم

و دنیا را در دود

به پشت میز همان کافه همیشگی برگردانم

شاید داخل فنجان قهوه تصویر تازه ای پیدا کنیم
.

.

.

.

.

سیگارم

را از پنجره می تکانم…

دنیای شما زیر سیگاری من است
.

.

.

.

.

سیگارم چه خوب درک می کند مرا…

وای که چه زیبا کام میدهد…

این نو عروس هر شب تنهایی هایم…

لباس سپیدش را تا صبح برایم می سوزاند…

و من تا صبح بر لبانش بوسه می زنم…
.

.

.

.

.

سیگار های مدام ماه

توی کوچه های کپک زده

چشم های خواب رفته اش را به انزوای دلگیر رهگذری مدام هدیه می دهد

و نگاه دلگیر تو زمزمه خمار خیابان می شود
.

.

.

.

.

آه سیگار سیگار زجر رفتنت را میکشم

و پاکت پاکت توی تنهایی خیابان پرت میشوم
.

.

.

.

.

با نفس های تو

من دود می شوم

و تو برای خودت دود میکنی